மாகாண சபை முறைமையை அர்த்தமுள்ள அரசியல் தீர்வாக நாங்கள் அங்கீகரிக்கவில்லை

அரசியலமைப்பின் 13ஆவது திருத்தம் அல்லது மாகாண சபை அமைப்பை தேசிய மோதலுக்கு ஒரு அர்த்தமுள்ள அரசியல் தீர்வாக நாங்கள் அங்கீகரிக்கவில்லை. மாகாண சபைகளுக்காக அதிகார வழங்கலை தொடர்ந்து புறக்கணித்து மத்திய அரசாங்கம் சிறந்தது என்ற நிலைப்பாட்டை வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாண மக்கள் மத்தியில் ஏற்படுத்த அரசாங்கம் முயற்சிக்கிறதென தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்னணியின் யாழ் மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினர் கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம் தெரிவித்தார்.

பாராளுமன்றத்தில் சனிக்கிழமை (22) நடைபெற்ற 2026 ஆம் ஆண்டுக்கான வரவு - செலவுத் திட்டத்தில் சுகாதார மற்றும் வெகுஜன ஊடக அமைச்சுக்கான குழு நிலை விவாதத்தில் உரையாற்றுகையில் மேற்கண்டவாறு குறிப்பிட்டார். அங்கு அவர் மேலும் உரையாற்றியதாவது,

இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்தின் நேரடி விளைவாகஇ அரசியலமைப்பு ரீதியாக கட்டளையிடப்பட்ட நிர்வாகப் பிரதிநிதித்துவத்திற்கான வரையறுக்கப்பட்ட கட்டமைப்பாக நாங்கள் அதை கண்டிப்பாகக் கருதுகிறோம். அங்கு இந்தியா பின்னர் ஓரங்கட்டப்பட்டது மற்றும் தமிழர் உரிமைகளுக்கான விதிகள் முறையாகக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தப்பட்டன.

மாகாண சுகாதார அதிகாரசபையின் முறையான குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தல் மற்றும் அரசியலமைப்பு பிரதிநிதித்துவத்திலிருந்து பின்வாங்குதல் இலங்கையில் தமிழர்கள் மீதான அரசியலமைப்பற்ற ஒடுக்குமுறையாகும். இந்த வரையறுக்கப்பட்ட பொறிமுறையின் உள்ளேயும் கூட, மத்திய அரசு ஒருதலைப்பட்ச துணை அரசியலமைப்பு நடவடிக்கைகள் மூலம் மாகாணங்களுக்கு அரசியலமைப்பு ரீதியாக வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களை தொடர்ந்து திரும்பப் பெற்றுள்ளது.

சட்டங்கள், பொது நிர்வாக சுற்றறிக்கைகள், அரச சுற்றறிக்கைகள் மற்றும் அமைச்சரவை முடிவுகள்,நிர்வாக முறையற்ற செயற்பாடுகள் மூலம் பிரதிநிதித்துவம் பாதிக்கப்பட்டது. தற்போதைய சுகாதாரத் துறை நெருக்கடி இந்த உத்தியை எடுத்துக்காட்டுகிறது. ஒப்படைக்கப்பட்ட அதிகாரங்களைத் திரும்பப் பெறுவது என்ற இரட்டை நோக்கத்துடன் அதிகாரத்தை சமீபத்தியதாக்குவதற்கான ஒரு திட்டமிட்ட அரசியல் திட்டம்மாகும்.

அதே நேரத்தில் தோல்வியின் சுய நிறைவேற்றும் தீர்க்கதரிசனத்தை உருவாக்கியது. மத்திய அரசு நிர்வாகச் சரிவை உருவாக்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. மாகாணங்களுக்கான அதிகாரங்களை முழுமையாக விடுவிப்பதை தடுக்கும் போது, மாகாண நிர்வாக முறைமை தொடர்பில் மக்கள் அதிருப்தியடைந்து மத்திய அரசாங்கம் தொடர்பில் அவதானம் செலுத்தும் நிலை ஏற்படும். இது தமிழ் மக்களுக்கு மறைமுகமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.

தற்போதைய கட்டமைப்பிற்குள், சுகாதாரம் என்பது ஒரு பகிர்ந்தளிக்கப்பட்ட விடயமாகும். மருத்துவமனைகளில் மூன்று நிறுவன வகைகளை மட்டுமே நிர்வகிக்க சுகாதார அமைச்சகம் அரசியலமைப்பு ரீதியாக தேசிய மருத்துவமனைகள்,போதனா மருத்துவமனைகள், சிறப்பு மருத்துவமனைகள் உள்ளன.

இலங்கையின் மாவட்ட பொது மருத்துவமனைகள் உட்பட மற்ற அனைத்து மருத்துவமனைகளும்,அரசியலமைப்பு ரீதியாக மாகாண சபை அதிகாரத்தின் கீழ் வருகின்றன. எந்தவொரு வரி அமைச்சக கையகப்படுத்தலும் அரசியலமைப்பு பாதையைப் பின்பற்ற வேண்டும். அவை மூன்று கட்டாய வகைகளில் ஒன்றிற்கு சட்டப்பூர்வமாக மேம்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துகிறோம்.

28 பொது சுகாதாரப் பராமரிப்பு நிலையங்களில் 21 கட்டாய சட்ட மேம்படுத்தல் இல்லாமல் கையகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இந்த சட்டவிரோத இணைப்பு ஏராளமான அடிப்படை மருத்துவமனைகளுக்கு நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது.பல மருத்துவமனைகள் மாகாண நிர்வாகங்களால் முறையான மாகாண சபையின் ஒப்புதல் இல்லாமல் ஒப்படைக்கப்பட்டன. இது ஜனநாயக நிறுவனங்களையே குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது.

வடக்கு மாகாண பொது சுகாதார அதிகாரசபையின் நான்கு பொது சுகாதாரப் பராமரிப்பு நிலையங்கள் (யாழ்ப்பாணம், வவுனியா,மன்னார், கிளிநொச்சி) உட்பட ஏழு பொது சுகாதாரப் பராமரிப்பு நிலையங்கள் மட்டுமே உரிமையுள்ள மாகாண அதிகாரிகளிடம் உள்ளன. இப்போது மாகாண சுகாதார அதிகாரசபையின் இறுதி கோட்டைகள் மற்றும் குறிப்பிட்ட கையகப்படுத்தல் இலக்குகள்.

தற்போதைய நிலையில் பொது சுகாதார அமைச்சின் பிரச்சாரம் தீவிரமாகத் தொடர்கிறது. முன்னாள் சுகாதார அமைச்சர் பவித்ரா வன்னியாராச்சியின் கீழ் முந்தைய முயற்சி, அநீதியை அங்கீகரிக்கும் கொள்கை ரீதியான தெற்கு குரல்களால் ஆதரிக்கப்பட்டது. வடக்கு மாகாண சபையின் எதிர்ப்பால் இந்த முயற்சிகள் முறியடிக்கப்பட்டன.

மாகாண நிர்வாகத்தின் மீதான பொதுமக்களின் நம்பிக்கையை இழந்துவிட்டது. குறைந்து வரும் சேவைகளால் விரக்தியடைந்த வடக்கு ஊழியர்களும் பொதுமக்களும் மருத்துவமனை ஒப்படைப்பு மட்டுமே சட்டபூர்வமான வளங்களுக்கான ஒரே வழி என்ற தவறான கதையை நம்பத் தொடங்குகிறார்கள். இந்த திட்டமிடப்பட்ட விரக்தியை இரு தரப்பிலும் ஏற்படுத்துகிறது.

சுகாதார சேவையை பொறுத்தவரையில் வடக்கு மாகாணத்துக்கு குறைவான அளவில் தான் நிதி ஒதுக்கப்படுகிறது.அத்துடன் அங்குள்ள வைத்தியசாலைகளிலும் மனித மற்றும் பௌதீக வளங்கள் குறைவாகவே காணப்படுகிறது. வளங்கள் முறையாக பகிர்ந்தளிக்கப்படாத போதுமான முரண்பாடுகள் தோற்றம் பெறும். கடந்த காலங்களிலும் அவ்வானறான தன்மையே காணப்பட்டது என்றார்.